Al ruim voor de tweede wereldoorlog werd er in Beesel keramische kunst gemaakt. Eind jaren ’30 werd er, naar Tegels voorbeeld, bij St Joris een atelier opgericht waar kunst- en gebruiksvoorwerpen werden geproduceerd.
Naast St. Joris ontplooiden vanaf midden jaren vijftig ook andere Beeselse keramische bedrijven, zoals Loré en Ciro, artistieke activiteiten.
Door heel Nederland en zelfs tot ver buiten Europa vonden de veelal religieuze maar ook profane kunstwerken, zowel in unica als seriematig, hun weg naar de liefhebbers. De monumentale werken, standbeelden, reliëfs en andere keramische objecten sierden kloosters, kerken, scholen en tal van andere publieke gebouwen.
De kunstwerken onderscheidden zich vaak door het typische kleurengamma van de gebruikte glazuren en het toegepaste procedé in de met kolen en hout gestookte zoutovens.
Kunstenaars als Leo Jungblut, Charles Grips, Piet Schoenmakers, Jules Rummens en Joep Thissen zorgden voor kwalitatief hoogstaande kunstwerken.
Inmiddels is het kunstatelier van Sint Joris gesloten. Ook de later opgerichte bedrijven als Loré en Ciro zijn inmiddels al weer vele jaren geschiedenis.
De kleine keramische producten zijn nu geliefde verzamelobjecten geworden. De grotere werken dreigen soms verloren te gaan omdat ze veelal in kerken, kloosters, scholen of andere publieke gebouwen zijn geplaatst. En veel van deze gebouwen bereiken nu het einde van hun levenscyclus en worden vaak gesloopt. Daar waar deze gebouwen worden afgebroken verdwijnen vaak ook de aldaar aangebrachte kunstwerken.
Het is een belangrijke doelstelling van de stichting om dit te voorkomen.
